Vila do Conde

Zaterdag neem ik de metro naar Vila do Conde. Ik loop langs het enorme achttiende-eeuwse aquaduct, het op één na grootste van Portugal. Het diende om water te transporteren naar het klooster van Santa Clara. In het klooster wordt gezongen, maar alle deuren zitten op slot. Beneden in de stad ligt een replica van een oud zeilschip en er is een museum, waar ik binnen 10 minuten ben uitgekeken. Op een terras eet ik een pizza. Het waait hier nogal hard en ineens zie ik 2 parasols opstijgen. Ik zie ze mijn kant op komen. Ik duik ineen en raak niet gewond. Het personeel reageert koeltjes, maar ik kan me niet voorstellen dat dit hier dagelijks gebeurt. Verderop huur ik een fiets. Ik fiets vanaf de rivier de Ave, die uitmondt in zee, langs de stranden naar het volgende stadje Póvoa de Varzim en terug. Het is een heerlijke fietstocht.Onderweg zie ik een fort en hier en daar een strandtentje. Als ik te vroeg terug kom in Vila do Conde zie ik de fietsenman al op een terras zitten. Ik geef hem de fiets en hij vraagt of ik zin heb ik koffie, maar ik sla de uitnodiging af. Die Portugezen zijn hartstikke vriendelijk, maar om nou met een oude kerel op een terrasje te gaan zitten koffie drinken... Terug in het hostel is het gezellig met mijn Australische kamergenoten Chris en Pamela. Zondag ben ik weer vroeg wakker. Het valt niet mee met 8 man in een kamer. De jongen in het bed boven mij snurkt en ruikt nogal onfris. Het lijkt net alsof hij lacht zoals hij met zijn mond open slaapt. Later sta ik bij de bushalte voor een bus naar het Museum voor Moderne Kunst. Ik raak in gesprek met een oudere dame. Ze zegt dat ze me knap vindt. Ze mag er zelf ook wel wezen met haar 85 jaar. Na een half uur praten over van alles en nog wat kom ik erachter dat die bus niet gaat op zondag.' Morgen dan maar', zeg ik in het Spaans tegen mijn vriendin en ik wens haar een fijne dag. Ik neem de trein naar Guimaraes, wat een leuk stadje blijkt te zijn. Veel kerken en kloosters en een kasteel. Bij een restaurantje met als thema 'film' eet ik een broodje met een Superbock, een donker Portugees bier erbij. Als ik later die dag terug kom ik het hostel drink ik nog een biertje met mijn Duitse kamergenoten. Maandagochtend neem ik eindelijk de bus richting het Museum voor Moderne Kunst. Daar aangekomen blijkt het niet open op maandag. Als ik even had gekeken op hun website dan had ik het geweten, maar zo gaan die dingen. Ik geef het op. Ik pak een bus terug en stap uit bij Palacio do Cristal, dat mooier klinkt dan het is. Het is een grote dome waar concerten en sportwedstrijden worden gehouden. Er omheen zijn tuinen met bomen en bankjes, pauwen en eenden, rozen en watertjes. Ik neem de kabelbaan weer naar de andere kant van de rivier en proef port bij Offley en bij Ramos Pinto. Deze laatste heeft mooie oude kantoren waardoor we worden rondgeleid. Ik heb een gids met gevoel voor humor. In het parkje aan de rivier lig ik even in de schaduw. Aan het einde van de middag slaap ik wat in het hostel en sta alleen op voor een vegaburger met rijst en salade in een restaurantje hier vlakbij. Dinsdag loop ik naar de oude boekwinkel om de hoek. De schoonmaakster is inderdaad weer beter en ze laat me binnen terwijl ze doorgaat met stofzuigen. Ik maak wat foto's en ik tref nog twee mensen, dus we maken foto's van elkaar. Dan neem ik een trein naar Braga. Dit is echt een mooie stad. Ik zie opgravingen en weer heel wat kerken. De mooiste, de Bom Jesus do Monte, is een bedevaartsplek. Ik kan het niet zo gauw vinden en aangezien het nogal ver buiten de stad ligt besluit ik niet te gaan. 's Avonds lig ik op tijd in bed en 's nachts om 4 uur gaat mijn bus richting vliegveld. Porto... I love it!