Grafkelders

In het hostel raak ik weer aan de praat met Spanjaard, Gabriel, die hier een hostel gaat openen. Hij nodigt me uit om hem daar op te zoeken net over de grens. Ik zeg dat ik er over na zal denken. Zo hoort dat hier, je kunt niet gelijk zeggen dat je toch niet komt. Vandaag ga ik op zoek naar de brug naar de overkant. Ik verdwaal een beetje. Als in een klein straatje een hond me blaffend tegemoet komt weet ik dat ik verkeerd zit. Ik neem een andere weg en kom wat kerken tegen, waarvan een compleet verguld. Ik neem ook een kijkje in de grafkelder, waar een vreemde geur hangt. Ik heb even een National Geographic moment. Dit heeft er vast een keer in gestaan. Even later doe ik ook gelijk Museo de Bolsa aan, de Kamer van Koophandel. Een van de kamers lijkt geheel ingericht met hout maar het is gelakt pleisterkalk. Ook is er een kamer geheel ingericht in Arabische stijl. Die Portugezen maken graag indruk op hun gasten.
Als ik verder loop passeer ik een cameraploeg compleet met acteurs. De scene lijkt me een beetje een soap met een verliefd stel.
Iedere soort port eet je op een ander moment, op een andere temperatuur en met andere spijzen. De Ruby is bijvoorbeeld lekker met donkere chocolade en rood fruit. Andere soorten zijn lekker met pindas of kaas. Dus ik probeer vast wat mee te nemen voor straks bij de portkelders.
Aan de overkant van de Douro duik ik een winkeltje in waar op de stoep een konijn in een kooi staat. Ik vraag aan de counter in het Engels om pindas. De vrouw achter de toonbank begint hard te lachen en zegt dat ze even dacht dat ik vroeg of ze een penis heeft. Wat een gezellige dame. Pindas heeft ze dus niet en ik kom met niks de winkel uit.
In een cafeetje eet ik een tosti. Al gauw schuiven er meer mensen aan, hier eet iedereen gewoon samen aan een tafel. Ik versta ze niet, maar ik vind het best gezellig. Bij mijn vrienden van de lunch van gisteren drink ik een koffie. De medewerkers herkennen me direct en ze glimlachen de hele tijd naar me. Ik glimlach wat ongemakkelijk terug en vraag me af of mijn lip trilt. Bij Sandeman doe ik weer een tour en proef twee wijnen. De groep is deze keer minder gezellig maar ik geniet rustig van mijn port. Vavaond maar weer vbroeg naar bed. Ik ben moe van het lopen en mijn voetjes zijn erg pijnlijk. Maar ik geniet met volle teugen!