Rio de Janeiro

In Rio hebben we een hostel in de wijk Ipanema. Als ik daar ben aangekomen probeer ik mijn was te doen in een wasserette maar die is al dicht. Internet en bellen blijkt ook lastig. Bij een bordje 'internet' ga ik naar binnen en ik kom erachter dat het niet echt een internetcafé is maar meer een sexshop met internet. Ik zie het restaurant waar Tom Jobim '(A Garota de Ipanema ('The girl from Ipanema')' schreef met Vinicius de Moraes in 1962. We lopen een eind langs de boulevard. Stranden in Brazilië zijn voor iedereen open. Hier in Rio is er wel een beetje een verdeling. Bij de ene reddingspost surfen de jongens en meiden uit de favela's. De volgende is populair bij homo's. Het strand daarna is voor toeristen en gezinnen. En verderop zijn er vooral sportieve mannen. 's Avonds drinken we een cocktail in een bar. Als we er een poosje zitten zien we ineens dat het een gaybar is. Beetje jammer voor ons. Genoeg knappe mannen hier, maar deze heren zijn van de heren. Vroeg in de ochtend plak ik een briefje op de locker van Jitske, 'Ik ben op het strand, bij de Armoedostraat naar beneden'. Het is al vroeg warm en ik geniet met volle teugen. Op het strand wordt van alles aangeboden. Stoeltjes en parasols, bikini's, bevroren açai-bessen met suiker in een bekertje, stukken witte kaas die op een stokje worden gebakken boven een emmer met gloeiende kooltjes, kokosnoten, blikjes drinken, Globo-koekjes (heel vies!) sieraden, sarongs, zonnebrandcrème, alles wat je nodig hebt wordt je aangeboden. Mensen komen langs met tassen vol spullen of met parasols waar ze hun koopwaar aan vast hebben geknoopt. We doen een tour langs een waterval en Corcovado (die berg met dat grote Jezus-beeld Cristo Redentor). Het beeld is 710 meter hoog. Je kunt lopend naar boven of met een lift en roltrappen. Ik kies voor dit laatste. Als je aan de voeten van dit Jezus-beeld staat kun je over de hele stad kijken.Het is echt speciaal om hier te zijn. Het beeld is zo groot en zo beroemd. Je ziet zoiets al jaren op TV, in boeken, in magazines en dan ineens sta je er zelf! Ik maak wat foto's, haal een ijsje en ga weer langzaam naar beneden. Hierna gaat ons tourtje verder naar de trappen van de Chileense kunstenaar Jorge Selarón. Deze man wilde zijn wijk mooier maken door de trap te versieren met gekleurde tegels, soms ook met teksten, van over de hele wereld. De trappen komen terug in o.a. de videoclip van Snoop en Pharell 'Beautiful'. http://www.youtube.com/watch?v=_FE194VN6c4&oref=http%3A%2F%2Fwww.youtube.com%2Fwatch%3Fv%3D_FE194VN6c4&has_verified=1
We blijven zo'n week in Rio. Ik lig vooral vroeg op het strand, eet mijn favoriete vrucht papaja, geniet. Ik heb wel een boek mee maar ik lees de hele reis niet. Hier ook niet. Op het strand slaap ik af en toe en als ik wakker ben geniet ik van alle mensen om me heen. Ze zijn heel rustig maar toch gebeurt er van alles en verveel ik me niet. Ik kan hier de hele dag op het strand liggen. WC's zijn hier niet, dus iedereen gaat af en toe het water in om af te koelen en om te plassen. Je moet niks meenemen naar het strand, alleen een handdoek, zonnebrandcrème en een paar reaís om wat eten en drinken te kopen. De dames lopen hier allemaal in bikini's met hele kleine broekjes. Het maakt niet uit hoe oud ze zijn of wat voor kont ze hebben. Met zo'n enorme broek als wij Westerlingen hebben sta je hier gewoon voor paal. Op een avond gaan we uit. Het feest wordt gepromoot door ons hostel en daar aangekomen blijkt het ook een feestje te zijn voor toeristen. De band is wel leuk. We gaan er zelf met een taxi heen en onze kaarten geven recht op de hele avond gratis caipirinhas. We spelen 'Never have I ever', een vreselijk puberaal spel waar we nogal bezopen van raakten. Een andere avond gaan we naar een voetbalwedstrijd in het Maracaña-stadion. Een dronken Brit in ons busje blijft maar praten op de heenweg. Wij zitten rustig, maar verderop gaat het er ruig aan toe. Mensen schijnen hier bekertjes urine, dooie kippen en andere rommel door het stadion te gooien. De muziek is in elk geval goed. Er wordt getrommeld en gezongen. Mensen staan de hele wedstrijd te dansen. Een andere avond lopen we langs de markt in de wijk Copacabana, iets verderop langs het strand. Ik koop er een I love Rio-shirt. De souvenirs zijn niet zo speciaal hier. In het hostel hebben we geen ontbijt, maar vaak eten we wat bij een tentje om de hoek. De medewerkers zijn hier super aardig. 's Avonds komen we hier soms ook om te theedrinken en te kaarten.
We nemen een bus langs de kust naar het vliegveld. Ik druk mijn neus tegen het raam om de laatste glimp van Rio de Janeiro op te vangen.Ik zal het missen. Wat een leuke stad. We vliegen via Atlanta naar Boston. In Boston wordt omgeroepen of er nog mensen zijn die later willen terugvliegen omdat er een overboeking is. Ik spring gelijk naar de balie. Je krijgt namelijk 450 euro om nog een keer te vliegen en als nodig een hotel en taxi. We moeten even wachten bij de balie. Als iedereen is ingestapt horen we dat het doorgaat. Onze vlucht gaat maar een uur later maar heet nog een tussenstop in Parijs. We krijgen nog een voucher voor wat eten dus we halen een stapel donuts en wat cola. Aan boord blijkt dat we genoeg te eten krijgen en dat vegetarisch eten ook geen punt is bij Delta, ook al kon ik dat voor deze vlucht natuurlijk niet meer reserveren. Aan boord vermaak ik me met films, muziek, videogames en de passagier naast mij, een Fransman die zelf ook piloot is. Op Schiphol blijkt dat onze bagage er niet is. Mijn trolley is op de oorspronkelijke vlucht uit Boston aangekomen, 3 uur geleden. Toch is hij zoek en ik krijg 'm pas 3 dagen later. Maar dat geeft niks, want ik mag gewoon nog een keer vliegen! Ik heb nog geen idee waar naartoe. Deze reis was in elk geval geweldig!