Kopenhagen alles gratis

Binnen een half uurtje reizen we vanaf het hoofdstation naar Malmo. Daar lunchen we en we genieten een beetje van de zon. Dan gaan we op zoek naar de kunsthalle, waar we heel wat van verwachten omdat Lonely Planet city guide, de Lonely planet voor rijke 55+ ers, aangeeft dat het een fantastische miss-not is. Nou, voor ons was het een miss-please experience. Er is vrij weinig te zien, wat ook te maken heeft met de minimalistische stijl van de stukken. Bijvoorbeeld een zwart doek met een hoekje wit, een groot wit vlak met ergens een stipje rood dat dan de ellende van de kunstenaar uitbeeldt. Dit zou verboden moeten worden.

De design winkels vinden we beide leuk. Ik twijfel nog over een handgeblazen schaal en besluit hem, om vervoer technische redenen, niet mee te nemen. Verder zien we handige uitvindingen voor huishoudelijk ongemak, leuke grapjes en mooie dingen om je huisje mee te versieren.

Ik koop geen schaal, wel een jas! En een sjaal en wanten zonder vingers. Nou ja, het model kleuter op de ijsbaan zeg maar. Maar dan zonder touwtje door de mouw. Lekker warm.
En ik koop een massagebal waarmee je bv. je voetjes kunt masseren.

We chillen op een bankje in de zon tussen de daklozen, kopen hier en daar een dropje en zoeken een restaurantje. Lastig, ook de Zweden houden van dode dieren op het menu. We vinden een Libanees restaurantje waar we uitgebreid eten.

Als we naar het station terug lopen is het al bijna donker. We zien de haven liggen en die ziet er eigenlijk best heel leuk uit. Jammer, te laat. Ook een kunstmuseum dat WEL mooi moet zijn, zien we liggen.

Terug in Kopenhagen gaan we naar Tivoli. We hebben de Kopenhagenkaart voor 70 euro per persoon gekocht om niet alleen gebruik te maken van het vervoer maar ook voor de museums en dan met name het Tivoli. Tivoli is een soort permanente kermis en het is de trots van Denemarken. Paul en ik hebben geen specifieke interesse in kermissen, dus de entree van 35 euro per persoon en vervolgens de entreeprijzen voor de attracties zouden wij er allebei niet zo snel voor over hebben. Bij de kassa aangekomen moeten we toch betalen, want de verkoopster zegt dat de Kopenhagenkaart niet meer geldt in het park. We krijgen ook geen korting, we moeten het volle pond betalen. Hiervan krijgen we de neiging om ons te bezatten in de Duitse bierstube, maar ook hier betaal je snel 150 euro voor een biertje. Of 7 euro.
Een kopje thee kost in heel Kopenhagen 4 euro, een koffie 5, een zakje drop 3 euro, een pizza 20 euro, een kaartje voor de metro tussen 3 en 7 euro. Een flesje water in de supermarkt kost ook 3 euro en een pak koekjes kost ook een euro of 4.

Verlamd van verbazing over de prijs, het Duitse karakter van het park, het bestedingspatroon van de infantiele bezoekers en de gemaakte vrolijkheid zitten we een tijdje op een bankje vlakbij de uitgang. We maken er grapjes over. Hehe, is het toch nog leuk.

Terug in het hostel is er weer een kamergenoot die mijn spullen heeft verplaatst. Ik krijg er allerlei gedachten bij.

Vrijdag
Libanon heeft zijn sporen achtergelaten in ons maag-darm kanaal. We zijn beide lichtelijk aan de diarree.
We gaan nu ontbijten in het hostel. Bestek, borden en kopjes zijn van plastic of papier, want door de staat is bepaald dat het hostel niet de hygiene kan bieden die de gasten nodig hebben.
Na het ontbijt gaan we richting station. We dumpen de spullen in een kluis, doen wat museumpjes waaronder Louisiana museum voor moderne kunst en HC Andersen museum.
Vanavond om 23 uur vertrekt de bus, dus het wordt een lange dag.