Museums
Door: Roos
10 Juni 2010 | Mongolië, Ulaanbaatar
Donderdag ga ik naar het Zanabazar Fine Arts Museum, waar veel boeddhistische kunst hangt. De quilts zijn vooral heel mooi. Soms zijn ze meters lang. Ik eet nog maar wat samosas en ga dan weer op de sight-seeing-toer.
Met zee-en van tijd over sla ik ook het theatermuseum niet af. Ik ben de enige bezoeker en een oud vrouwtje neet me mee naar de 3e verdieping. Daar word ik vriendelijk ontvangen door een andere medewerker de slecht Engels spreekt. Ze zegt dat ik naar haar kantoor toe mag komen als ik vragen heb, maar ik betwijfel of we elkaar dan begrijpen. Uitleggen wat in welke zalen te vinden is is al lastig, laat staan het beantwoorden van vragen over de tentoonstelling. De lichten gaan speciaal voor mij aan. Ik zie oude foto's, theaterkostuums en decorstukken. Erg spannend is het niet, maar het is wel een kneuterig museum om eens naartoe te gaan. Om de hoek is het museum voor moderne kunst, waar ik erg naar uit heb gekeken. Er hangen vooral schilderijen en in vitrines staan houtsnijwerken in de vorm van paarden, kamelen, mensen. Mijn favoriet is de grote zwarte mier, gemaakt van brommeronderdelen. Een medewerker wil graag mijn entreebewijs zien. Hij knipt er heel geconcentreerd met een perforator een gaatje in. Als ik in dit museum uitgekeken ben besluit ik naar het theater te gaan om te kijken of er een dezer dagen een voorstelling is. Aanstaande zaterdag is er een voorstelling van Die Fledermaus (De vleermuis), een operette van Johann Strauss jr. uit 1874 op een Duits libretto van Carl Haffner en Richard Genée. Het is een van de beroemdste en meest uitgevoerde operettes ooit geschreven. Het verhaal is gebaseerd op een komische huwelijksklucht, met elementen als jaloezie, humor, genot, en feestelijke en grappige scènes. Ik ben heel benieuwd en koop het duurste kaartje dat ze nog hebben, die van een euro of 5. Op straat laat ik voor de gelegenheid maar even mijn schoenen poetsen. Deze meneer doet alleen de zichtbare delen. Zo kan ik het ook! Maar goed, ik ga toch met lange broek naar het theater, dus niemand die het ziet.
Om 18 uur ga ik naar het boeddhistisch centrum waar een open bijeenkomst moet zijn voor mensen die geinteresseerd zijn in boeddhisme. Ondanks de aankondiging in het Engels is de bijeenkomst in het Mongools. Ik kijk even rond in de verschillende ruimtes maar besluit dan te vertrekken. Ik ga er toch niks van begrijpen. Dineren doe ik weer bij het vegetarisch restaurant, met een pompoensoepje en verse gemberthee met sesamzaad.Nu vlucht ik snel weer naar mijn kamer, want een medewerkster van het hostel heeft net met van die gore aardbeien-wc-spray gespoten.
-
11 Juni 2010 - 08:42
Josien:
Fijn dat het eten redelijk gevarieerd is, ik krijg er wel zin in...
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley