Jeuk

Toen ik vetrok uit Buenos Aires had ik al jeuk. Dat is alleen maar erger geworden. Mijn hele lijf zit onder de knalrode jeukene bulten. Echt grote plekken. Ik heb er 3 medicijnen voor gekocht en niets helpt. Ik heb mijn kleren met de hand uitgespoeld in Santiago, maar het wordt steeds erger. Enorme jeukende plekken en buten. Ik kan er niet meer van slapen, niet meer van nadenken. En na het weekend naar mijn huisarts gaan heeft geen zin, want mijn huisarts zegt bij alle kwalen dat ik maar moet wachten tot het overgaat. In Santiago nog met Marga gesproken, die eerder met mij naar de eerste-hulppost ging. Wat gegeten en gedronken met Linda en door de jeuk had ik geen zin om laat op te bijven. Ik word er werkelijk stapelgek van. In het vliegtuig naar Madrid had ik het koud en ik had jeuk. Bovendien kregen de vegetariers een broodje zalm, wat ik natuurlijk niet heb opgegeten. Dus ik heb honger. En hier op vliegveld Madrid verkopen ze ook alleen broodjes met beleg dat ooit op 4 poten in de wei liep. Aan boord had ik overigens weer een krijsend kind met een moeder die het niet aankon en een jongen naast mij die me steeds wakker maakte door over de leuning heen te hangen. Ik heb misschien een kwartier kunnen slapen. Bij de paspoortconrole werd nog een vrouw in compleet verwarde toestand afgevoerd. Ze gilde alles bij elkaar maar ze hadden haar snel weggesleept en stil gekregen. Nu dus wachten op de vlucht naar Amsterdam. Iedereen bedankt voor het lezen van mijn weblog. De reacties vond ik ook iedere keer weer leuk om te lezen.